गजल

रुपक पन्त

रिसाउँछौ किन सानु एकफेर हाँसिदेउन
त्यो मनले यो मनसँग मीठो नाता गाँसीदेउन

के भूल गरेँ भन मैले किन बोल्नै छाड्यौ अचेल
रीसराग बैरभाव जे छ सबै मासिदेउन

कसरी म बाँचु र खै तिमीबाट टाढा रही
दिन्छु माया तिमीलाई अँजुलीमा थापीदेउन

राखेको छु तिमीलाई हृदयमा सजाएर
मेरो तस्वीर तिम्रो मनको मझेरीमा टाँसिदेउन

कति बस्छौ सधैँ भरी कोमल मनलाई तड्पाएर
शंका किन अबोधझैँ सुटुक्क मन साटिदेउन

यो गजल तन्नेरीडटकम बाट साभार गरिएको हो ।